Texti: , á árunum 1816-1818; ís­lensk þýðing Svein­björn Egils­son (1791-1852).

Lag: Franz X. Gru­ber, um 1820 (MI­DI, nó­tur).


Heims um ból helg eru jól,
signuð mær son Guðs ól,
frelsun mannanna, frelsisins lind,
frumglæði ljóssins, en gjörvöll mannkind
meinvill í myrkrunum lá.
Meinvill í myrkrunum lá.

Heimi í hátíð er ný,
himneskt ljós lýsir ský,
liggur í jötunni lávarður heims,
lifandi brunnur hins andlega seims,
konungur lífs vors og ljóss.
Konungur lífs vors og ljóss.

Heyra má himnum í frá
englasöng: “Allelújá”.
Friður á jörðu, því faðirinn er
fús þeim að líkna, sem tilreiðir sér
samastað syninum hjá.
Samastað syninum hjá.