Tekst: , 1835; (1954-).

Muzikë: Wood­worth, , 1849.


Küshtu si jam, pa ndonj’ kürkes’,
Ve? t’marr nü gjakun tünd unü ndjes’;
Se k’shtu qü t’mü pranosh kam shpres’.
O Qengj i shenjt’, po vij, po vij.

Küshtu si jam, me padurim
Kürkoj nga gjaku yt pastrim,
Qü tü shpütojü shpirti im.
O Qengj i shenjt’, po vij, po vij.

Küshtu si jam, bile kur unü
I tundur jam me frikü shum’,
Duke tü tü kürkuar nü gjunj’,
O Qengj i shenjt’, po vij, po vij.

Küshtu si jam, i mjer’ e qorr;
Shikim, k’naq’si, shürim shpirt’ror,
T’i gjej tek ti tü gjitha k’to
O Qengj i shenjt’, po vij, po vij.

Küshtu si jam, do t’mü pranosh,
T’mü fal’sh, t’mü lash, tü mü shenjt’rosh.
Qü ti k’tü pun’ tek un’ t’zbatosh,
O Qengj i shenjt’, po vij, po vij.

Küshtu si jam, me ?’dashuri
Ăfar’ ne na ndau largove ti;
Qü unü tü tü takoj tani,
O Qengj i shenjt’, po vij, po vij.