Tekst: , 1876; (1954-).

Muzikë: , 1876.


Me një dashuri të shtrenjtë
Zoti im më përqafon.
E prej s’larti Fryma e Shenjtë
K’të dashuri tek unë zbulon.
Ç’paqe pra tek unë mbret’ron,
Sa gëzim në zemër kam!
Se Jezusi më takon
Dhe gjithmonë i tij unë jam.

Ah, me ç’bukuri të rrallë
Mbar’ natyra vishet sot.
Në çdo bojë v’rej diçka t’gjallë
Që më parë s’e pashë dot!
Ja, si endin lulet krejt,
Zogjtë këndojnë me ëmbëlsi,
Qëkur Zoti më përket
Edhe unë jam i atij.

Çfar’ rrezik i pamenduar
Zemrën mund t’ma trubulloj’?
Unë në krahët e amshuar
Të Jezusit po pushoj.
As dyshim, as frikë nuk kam.
Ai me hir më përqafon,
Duke m’thën’: “I yti jam
Dhe tani ti më takon.”

Veç Jezusit, veç atij
I përkas tani gjithmonë.
Ah, ç’pushim plot lumturi
Mund ta njohë kush dashuron
Ndon’se bota do t’kaloj’
Kjo dashuri nuk do t’humbasë
Unë përherë do t’i takoj,
Edhe ai do t’më përkasë.